عوارض جانبی ناشی از مصرف ال ـ کارنیتین

ال ـ کارنیتین به طور طبیعی توسط بدن تولید می‌شود. تحت شرایط کمبود آن، مکملهای ال ـ کارنیتین تجویز می‌شوند. مصرف آن به طور کلی بی ضرر است اما در برخی موارد ممکن است چند اثر منفی به همراه داشته باشد. این مقاله اطلاعاتی را در خصوص این موضوع فراهم ساخته است.
کارنیتین ترکیب آمونیوم چهار ظرفیتی است. که از اسیدهای آمینه، متیونین و لیزین تولید می‌شود. وجود ویتامین C جهت بیوسنتز کارنیتین ضروری است. کارنیتین در دو فرم ایزومر فضایی یا سه بعدی وجود دارد. این دو فرم ال ـ کارنیتین و دی ـ کارنیتین می‌باشند. ال ـ کارنیتین به لحاظ بیولوژیکی فرم فعال را تشکیل می‌دهد. عملکرد آن انتقال اسیدهای چرب از سیتوزول به میتوکندری موجود در سلولهای بدن است. اسیدهای چرب در میتوکندری جهت آزاد سازی انرژی سوزانده می‌شوند. از این طریق ال ـ کارنیتین استفاده از چربی را به عنوان منبع انرژی در بدن افزایش می‌دهد. به همین دلیل است که در کاهش وزن مفید است.
ال ـ کارنیتین در آوکادو، محصولات لبنی، گوشت قرمز، میوه، سبزی، و محصولات تهیه شده از سویا مانند تمپه (خوراک اندونزیایی آمیزه‌ى خمیر سویا و قارچ‌) وجود دارد. مصرف ناکافی از چنین مواد غذایی ممکن است منجر به بروز کمبود آن در بدن شود. سطوح پایین‌تر آن موجب بروز پاره‌ای از مشکلات می‌شود. مهمترین آنها، خستگی عضلانی، پایین آمدن سطوح قند خون، و گرفتگی عضلانی را شامل می‌شود. علاوه بر آن کودکان در حال رشد و زنان باردار به سطوح بالاتری از آن نیاز دارند. بنابراین مکملهای غذایی ال ـ کارنیتین در بازار موجود می‌باشند.
این ترکیب جهت درمان انواع مختلف اختلالات روانی مانند بیماری آلزایمر، عدم توانایی در تفکر همراه با اعتیاد به الکل، افسردگی و از دست دادن حافظه مرتبط با افزایش سن مورد استفاده قرار می‌گیرد. علاوه بر آن، فرم استیل دار شده ال ـ کارنیتین یعنی استیل ال ـ کارنیتین جهت درمان جریان خون ضعیف در مغز، درد عصبی ناشی از مصرف دارو یا دیابت، آب مروارید و اختلالات ژنتیکی مانند سندرم داون بکار برده می‌شود. فوائد سلامتی بخش و تغذیه‌ای آن بسیار زیاد است اما هرگز نبایستی آن را بدون تجویز پزشک مصرف کنید. به این دلیل که موارد بسیاری وجود داشته است که در آنها افراد دچار عوارض جانبی شده‌اند.
عوارض جانبی احتمالی مختلف ناشی از مصرف ال ـ کارنیتین
مصرف سطوح نرمال هیچ گونه اثر منفی بر بدن ایجاد نمی‌کند. به طور کلی، میزان تجویز شده ال ـ کارنیتین بیش از 5 گرم در روز نمی‌باشد. لازم است که به طور دقیق از این میزان مصرف پیروی شود. موارد بسیاری گزارش شده است که در آنها سطوح بالای آن منجر به بروز نوعی ناراحتی شده است. در نتیجه احتمال بروز عوارض جانبی نادر است اما صفر نیست. در این بخش فهرستی از عوارض جانبی احتمالی آورده شده است:
• بسیاری افراد عنوان می‌کنند که پس از مصرف آن احساس پرتوانی می‌کنند. مصرف آن در شب و یا اواخر شب ممکن است مشکل در به خواب رفتن ایجاد نماید.
• مصرف میزان مصرف بیش از میزان تجویزی، اغلب موجب بروز اسهال همراه با افزایش قابل توجه در اشتها می‌شود.
• بسیاری از افرادی که به مدت طولانی از آن استفاده می‌نمایند، بوی «ماهی» از بدن خود استنشاق می‌کنند. بعضی از آنها همچنین دچار مشکلات پوستی مانند سوزش، خارش و یا بثورات پوستی می‌شوند.
• در صورتی که فرد مبتلا به بیماری عروق محیطی، دیابت، فشار خون بالا، بیماری کلیوی و سیروز باشد، چنانچه برای او ال ـ کارنیتین تجویز شود، بایستی پزشک خود را در خصوص این بیماریها مطلع سازد، به این دلیل که گمان می‌رود با داروهای تجویز شده برای این بیماریها تداخل ایجاد می‌کند.
• به فردی که داروهای سرطان مانند دوکسوروبیسین مصرف می‌کند توصیه نمی‌شود از این مکمل استفاده نماید. به این دلیل که ال ـ کارنیتین تمایل به محافظت از سلولهای قلب از اثرات سمی دوکسوروبیسین داشته در نتیجه تأثیرپذیری این دارو را کاهش می‌دهد.
• از آنجا که در فرایندهای متابولیک سهیم است، تجربه کمی ناراحتی کاملاً طبیعی است. بسیاری از افراد در روزهای آغازین مصرف آن احساس تهوع و سرگیجه دارند. معمولاً چنین عوارض جانبی با عادت کردن بدن به آن از بین می‌روند.
• افرادی که به طور مرتب از آن استفاده می‌کنند، دچار بثورات پوستی، استفراغ، اسهال و پریشان‌حالی می‌شوند.
فوائد سلامتی بخش ال ـ کارنیتین بسیار بیشتر از خطرات احتمالی در سلامت کلی فرد است. تا زمانی که به میزان تجویز شده مصرف شود، خطری به همراه نخواهد داشت. تنها زمانی احتمال بروز عوارض جانبی پدیدار می‌شود که فرد آن را طبق توصیه انجام شده مصرف نکند. بنابراین به شدت به دستورالعملهای مصرفی و دستورات داده شده توسط متخصصین مراقبتهای بهداشتی پایبند بوده تا بدین ترتیب با خیالی آسوده از فوائد آن بهره‌مند شوید.
سلب مسئولیت: اطلاعات ارائه شده در این مقاله صرفاً جنبه‌ی آموزشی داشته و نبایستی به منظور جایگزین توصیه‌های پزشک متخصص در نظر گرفته شود.